Oeps, dat was een emotionele bermbom! Afgelopen week was ik druk, heel druk. En ik zat niet lekker in mijn vel. Er knaagde iets, maar ik kon er mijn vinger niet op leggen. Het lukt me niet om er even voor te gaan zitten, ik duwde het weg en ging maar door. Ik haalde […]

Oeps, dat was een emotionele bermbom!

 

Oeps, dat was een emotionele bermbom!

Afgelopen week was ik druk, heel druk. En ik zat niet lekker in mijn vel. Er knaagde iets, maar ik kon er mijn vinger niet op leggen. Het lukt me niet om er even voor te gaan zitten, ik duwde het weg en ging maar door. Ik haalde onze jongste dochter uit school en voor ik haar wegbracht naar een vriendinnetje had ze al 4 huilbuien gehad, waaronder eentje over een juf die stom had gedaan. Ik voelde de moed in mijn schoenen zinken, eigenlijk wilde ik wel een potje meehuilen. En misschien had ik dat moeten doen, dan had ik een heleboel ravage voorkomen…

Op de fiets naar huis voelde ik het al, een boosheid en frustratie trok door mijn lijf. Thuis vroeg mijn lief of ik die juf had aangesproken… En ik ontplofte. Een stortvloed van boosheid, irritatie, woede en frustratie stroomde door mijn lijf en uitte ik vol overgave. Er was geen houden meer aan. Volledig overtuigd van mijn gelijk hierin en zijn tekortschieten op dat moment.

Tierend vloog ik naar boven om daar al snel tot de conclusie te komen, dat mijn uitbarsting helemaal niet zo terecht was. En dat het niet mijn lief was die iets verkeerd deed of zei, maar dat hij me precies raakte in mijn pijnpunt. Dat punt waar ik al dagen mee rondliep, maar wat niet helemaal helder voor me was. Mijn machteloosheid, het gevoel tekort te schieten als moeder, nu zij al een tijdje niet lekker in haar vel zit.

Glashelder werd het voor me en ik ging naar beneden, om mijn zelf gecreëerde ravage te gaan opruimen. Sorry zeggen, uitleggen wat er gebeurde, waarom dat ik zo volledig buiten proporties reageerde. Maar daar is het niet klaar mee. Mijn lief was geraakt, voelde zich gekwetst en trok zich terug. En was boos op mij.  Met mijn emotionele bermbom explosie, had ik in 5 minuten brokstukken voor dagen gecreëerd!

Misschien komt het je wel bekend voor. Wat zou je kunnen doen om dit soort bermbommen te voorkomen?

Hier volgen 3 stappen die je kunt toepassen.

·         1. Zit je niet lekker in je vel en heb je geen idee wat er speelt? Maak er ruimte voor. Ga zitten en neem de tijd om je voeten te voelen, je adem te volgen. Je hoeft niet druk op zoek naar wat het is, waar het om gaat. Alleen al de tijd en de rust, maakt dat je energie weer door kan stromen. Vaak wordt binnen een paar minuten voelbaar wat er speelt. Misschien niet waar het over gaat, maar wel of je je boos voelt, gefrustreerd, of angstig  Misschien voel je je wel verdrietig of alleen.

·         2. Kun je voelen wat er speelt, blijf dan nog even zitten en blijf goed doorademen. Laat het gevoel als het ware volledig door je heen stromen. Kijk of je het toe kunt laten, of het er voor NU mag zijn. Misschien kun je met een milde nieuwsgierige blik kijken wat er gebeurt. Vaak gaat en komt je gevoel in vlagen. Het wordt even wat intenser… en het zakt weer af. Soms kun je het heel goed voelen op een bepaalde plek in je lijf. Ga daar dan met je aandacht en je adem naar toe. Of het ene gevoel zakt weg en er komt een nieuw gevoel voor in de plaats. Boosheid kan na een tijdje bijvoorbeeld heel goed veranderen in verdriet.

·         3. Blijft het gevoel bij je, of blijft het maar groter worden? Misschien kun je er dan iets mee gaan doen. Bij boosheid vind ik het heerlijk om een flink groot vel papier te pakken en daar enorm op te gaan krassen. Liefst met wascokrijtjes. En dan vol energie al je frustratie, irritatie en boosheid op papier knallen. Laat het stromen, geniet van de kracht en de energie die boosheid ook is. Laat hier je bermbom maar ontploffen!
Of lekker in de auto een flink stuk rijden en dan hard de muziek aan en heerlijk meezingen en schreeuwen! En dan natuurlijk muziek uitzoeken die bij je stemming past. Kan natuurlijk ook gewoon thuis, maar ik vind het altijd extra lekker in de auto.

Of een muziekje opzetten en dansen, bewegen, volg je lijf. Doe de gordijnen dicht en laat je lijf meestromen op de muziek. Geef je lijf alle ruimte om alles te uiten. Ook daarin kun je ervaren dat emoties in golven komen en dat de ene emotie de andere kan opvolgen. En dat het zomaar ook weer rustig kan worden. Soms heel snel al, na een paar minuten, soms pas na een half uur. Maar rustig wordt het altijd weer.

Deze 3 stappen kunnen jou én mij helpen. Ze zorgen ervoor dat je emoties niet zo hoog oplopen dat ze vroeg of laat wel moeten exploderen. Want dit gebeurt bijna altijd bij de persoon die het het minst verdient. Bij iemand die je heel lief is…

Ik ben benieuwd naar jouw verhaal, of je het fenomeen emotionele bermbom herkent, of dat het je volledig vreemd is. Graag wil ik horen hoe jij voorkomt dat het zover komt. Want zoals je al begrepen hebt, kan ook ik hier nog wel wat ondersteuning in gebruiken 😉  En vast meerdere vrouwen met mij!

Warme groet Sijtje