De Klad!

Juigh, een nieuw jaar! Vol met nieuwe kansen en mogelijkheden. Wat een fantastisch idee! Maar ook spannend. Het voelt ook een beetje als: ’Poeh, een nieuw jaar… Wat ga ik ermee doen?

2014…. En nu?!

Durf ik mijn plannen groots te maken, zo groots dat ze me uitdagen, me prikkelen om anders te doen dan ik nu doe, zodat ik zal groeien? Groeien als mens, als ondernemer, als massagetherapeut.

Maar zal ik ze niet té groots maken, zodat ze me verlammen en ik juist niet van mijn plek afkom, niet groei?
En hoe zal het gaan met mijn grenzen, heb ik geleerd mijn grenzen te voelen en ze te stellen? Grenzen naar anderen, maar ook naar mezelf. Dat genoeg genoeg is… en dat ik lang niet alles kan doen wat ik wil doen. Heb ik geleerd om te zeggen: ‘Daar wil ik even over nadenken, voor ik je dat beloof.’ Zodat ik ook echt waar kan maken wat ik beloof, wat ik toezeg. En hoe zit het met mijn discipline en daadkracht? Ik heb het afgelopen jaar weer eens gemerkt dat ik heel goed ben in het aangaan van uitdagingen, van nieuwe dingen, maar minder goed ben in het volhouden van de nieuw ingezette weg.

De Klad erin!

Enthousiast heb ik geblogt, maanden lang met veel plezier.  En toen ineens zat er de klad in. 1 keer overslaan werd 2 keer en voor ik het wist was ik 4 maanden verder. Zo ook met mijn hardlopen. Heerlijk vind ik het om in de polder te lopen, op de dijk, te genieten van de wind, de zon, de regen. Mijn steeds sterker wordende lijf. En toch kan ik het niet volhouden. Telkens opnieuw, al jarenlang loop ik enkele maanden om het vervolgens weer kwijt te raken.

Alles of niets….

Ik lijk echt iemand van alles of niets. Of ik loop 3 keer per week of ik loop niet en zodra ik 2 keer overgeslagen heb, dan is het ritme, de routine eruit en dan kan ik 2 maanden later constateren dat ik helemaal niet meer gelopen heb en moet ik helemaal opnieuw beginnen.

Zo ook met voeding. Begin mei gestopt met brood eten, heel snel erna volgde alle suikers en alles uit zakjes en pakjes. En ik voelde me geweldig, zo veel energie. Voor het eerst sinds 25 jaar geen pijn in mijn benen. Voor het eerst sinds 6 jaar een pijnvrije huid en een hele zomer buiten kunnen zijn zonder pijn van de zon! En dan ergens in november 1 handje pepernoten en toen ging het meteen mis. De hele maand december gesnoept, brood gegeten, weer wijntjes gedronken. De balans weer volledig doorgeslagen naar de ‘dan maar alles’ kant…. En met de dag voelde ik me minder fit worden.

Eerst afronden en dan….

En dan nu een nieuw jaar. Met nieuwe kansen, nieuwe mogelijkheden. Terwijl ik me eigenlijk nog zo belast voel onder dat oude jaar, onder 2013. Ik heb teveel hooi op mijn vork genomen en daardoor dingen niet goed afgerond, dingen beloofd die ik niet waargemaakt heb. Er ligt nog een waslijst aan klusjes, administratie en projecten die nooit afgekomen zijn. En dat ligt me zwaar op de maag, ik sla er een beetje lam van.  Het maakt dat ik nog niet echt aan 2014 ben begonnen. Omdat ik eerst zo graag dat oude jaar goed wil afronden. En dus heb je nog geen nieuwjaarswens van me ontvangen, omdat ik eigenlijk nog niet echt in 2014 gestapt ben.

Gek eigenlijk hè? Toch heb ik het altijd zo gehad. Lading rondom de jaarwisseling. Een heel jaar voorbij, wat heb ik gedaan, wat heb ik niet gedaan ,was het een goed jaar, wat ging er goed, wat niet? Wat laat ik graag achter, wat zou ik mee willen nemen?

Of toch gewoon beginnen?

Oud en nieuw biedt kansen om je leven te overzien en nieuwe plannen te maken. Tegelijkertijd maken we, of iig ik, het ook veel te groot. Iedere dag is een nieuwe dag met kansen, met mogelijkheden. En dat een dag niet lekker is verlopen betekent niet dat het morgen weer zo zal gaan!  Je kunt iedere dag opnieuw beginnen, iedere dag is er de ruimte en de tijd om het roer om te gooien, je koers te wijzigen. Je hoeft niet tot 31 december te wachten om goede voornemens te maken. Je kan het iedere dag doen. En als je op 15 januari tot de conclusie komt dat er al de klad in je goede voornemens zit, dan kun je je  daar bij neerleggen en het opgeven… Of op 16 januari verder gaan met je ingezette weg! Het is geen mislukking, alleen een uitdaging, een kans om het anders te proberen.

Mildheid, zachtheid en compassie

En dat is nou net wat lastig is met mijn alles of niets mentaliteit. Het lukt me moeilijk om zo voor mezelf te denken, terwijl ik het wel kan voor mijn cliënten. Mildheid en zachtheid, begrip en vertrouwen heb ik voor iedereen om me heen. Misschien is dat wel mijn uitdaging voor 2014!

En terwijl ik al 2 weken druk bezig ben om de achterstand van 2013 op te ruimen, kijk ik langzaam vooruit. Wat zou ik willen in 2014, wat gun ik mezelf in 2014? En dan is mildheid, compassie, wat ik mezelf gun. Dat ik voor mezelf wat minder aan de alles of niets kant zit.

Meer mogen en minder moeten

En dat ik nu deze blog mag posten. Ook al heb ik er nog geen 10 in het voren, zoals ik met mezelf heb afgesproken. Dat de kans bestaat dat het nu weer weken of zelfs maanden duurt voor er een volgende blog volgt, dat accepteer ik. Het is echter mijn intentie om over 2 weken weer een blog te posten en 2 weken erna weer een. En mijn intentie is genoeg om op te vertrouwen, te bouwen. Dat het mag! En dat ik deze blog mag posten, omdat er vast meer vrouwen zijn zoals ik. Vrouwen die ook zacht en mild zijn voor anderen en streng voor zichzelf. Vrouwen die zich herkennen. Vrouwen die misschien net als ik zich voornemen om zichzelf meer te gunnen, meer ruimte om te ontdekken, te spelen, te leren. Dat er meer mag en veel minder moet. En misschien kunnen we elkaar daarin ondersteunen. Daar kijk ik naar uit!

Een geweldig 2014 voor jou

Ik wens je een geweldig 2014, vol liefde, geluk en gezondheid. Met veel fijne momenten en lieve mensen om je heen. Een jaar vol rust en ruimte voor jou, een jaar met energie, focus en flow. Een jaar om volop van te genieten. Een jaar met 365 dagen waarin je lief bent voor jezelf, waarin je met liefde, mildheid en compassie naar jezelf kunt kijken.

Delen

Heel graag hoor ik van jou hoe jij het nieuwe jaar ingestapt bent. Wat jou bezighoudt en of je mijn worsteling van hierboven herkent…. of juist helemaal niet. En als je dit een waardevol artikel vindt, maak je me heel blij als je het wilt delen via de hieronder staande knoppen.

Warme groet Sijtje